Dit kikkertje is in onze vijver geboren;

van heel kleins af aan zit hij iedere dag in de zon (als 'ie er is).

Zijn ouders, die veel groter zijn dan hij, zijn er ook.

Maar die laten zich niet zoveel zien en zijn schuwer.

Hij is inmiddels aan mij gewend en springt niet meer in het water als ik dicht bij kom.

Ik begroet hem elke dag en praat een beetje met hem.....

 

 

Deze afbeelding is niet zo mooi, maar heeft wel een heel leuk verhaaltje:

Ik zag die slak op hem afkruipen en was benieuwd hoe ver ze zou gaan.

Ja hoor, ze gleed rustig over zijn snuit/hoofdje.

Hij liet haar heel even begaan maar toen vond hij het toch welletjes en tikte haar

(heel menselijk) met zijn voorpootje zachtjes aan, waarop zich de slak meteen

terugtrok.

Het kleine gebaartje van die kikker vond ik heel ontroerend.