Zomaar een tasje
He, he, eindelijk weer een post! Fysiek ging het de laatste tijd niet best en ook kon ik weer geen foto's op de pc zetten. Hopelijk is dat laatste nu voor goed verholpen.
Tja, ik heb nu officieel de diagnose reumatoïde artritis, waar ik niet blij mee ben. Was altijd 'allergisch' tegen medicijnen met hun bijwerkingen en zocht vaak m'n heil in natuurlijke remedies.
Nu moet ik er echt aan geloven en ben begonnen met methotrexaat, een soort chemo in kleine dosis.
Ondanks pijn in mijn handen kan ik nog redelijk goed haken. Niet meer zoveel en zo vaak, maar rustig aan gaat het wel. Ik had nog wat dikkere katoen over en haakte dit boodschappentasje.
Daar ben je weer! Ik had je afwezigheid opgemerkt.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige tas, daar is menig uurtje werk in gaan zitten.
Fijn weer iets van je te lezen én dit mooie boodschappentasje van jouw hand te zien!
BeantwoordenVerwijderenIk snap dat je niet blij bent met de diagnose... Poeh...
Maar gelukkig kun je wel bezig blijven met je handen, al is het rustig aan.
Deze tas is in ieder geval een plaatje!
Lieve groetjes,
Sandra
Jee wat een heftige medicijnen. Hopelijk doen ze goed hun werk en heb je geen last van bijwerkingen. Extra knap dat je deze mooie tas hebt kunnen maken!
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Mirjam.
Lieve Anita, Sandra en Mirjam, dank jullie wel voor jullie hartverwarmende woorden. Daar wordt ik wel blij van; het doet me goed!
BeantwoordenVerwijderen