Kussenmanie

 

In de zomermaanden heb ik gewerkt aan  4 kussens, allemaal weggevers voor familie en vrienden. En ik weet zeker dat er nog meer zullen volgen. Voor mezelf!

 

 

Dit zijn de kleuren die dochterlief uitzocht en het is een prachtig kussen geworden, al zeg ik het zelf.

Het patroon is van de Circle of the Sun van Lilla Bjoern

 

Voor zus en Ma. Het patroon is het begin van de CAL deken 2015 van Jolanda

 

Dit moest aanvankelijk de Lily Pond deken worden, maar omdat er zoveel geteld moest worden en het stekenaantal bijna nooit klopte, zag ik ervan af en maakte er een kussen van voor een lieve vriendin.

 

Zomaar een tasje

 

He, he, eindelijk weer een post! Fysiek ging het de laatste tijd niet best en ook kon ik weer geen foto's op de pc zetten. Hopelijk is dat laatste nu voor goed verholpen.

Tja, ik heb nu officieel de diagnose reumatoïde artritis, waar ik niet blij mee ben. Was altijd 'allergisch' tegen medicijnen met hun bijwerkingen en zocht vaak m'n heil in natuurlijke remedies.

Nu moet ik er echt aan geloven en ben begonnen met methotrexaat, een soort chemo in kleine dosis.

 

Ondanks pijn in mijn handen kan ik nog redelijk goed haken. Niet meer zoveel en zo vaak, maar rustig aan gaat het wel. Ik had nog wat dikkere katoen over en haakte dit boodschappentasje.

 

 



14 Dromenvangers

Ze worden ook wel raamhangers genoemd. Voor een raam op het Noorden gaat het wel. Maar meestal valt er zoveel licht op dat je kleur en patroon amper kan zien. Ik vind hem mooier aan de muur of aan het plafond of aan een pergola of aan een boom of verzin het maar ....

 

De meeste zijn naar een 'recept' van een aardige medewerkster uit mijn favoriete wolwinkel 't Pandje in Lelystad. Enkele andere heb ik uit een paar boeken. De laatste is afgewerkt met een echte pauwenveer. Ik heb er nog meer gemaakt, maar die heb ik weggeven/verkocht zonder een foto ervan te maken. Het was heel leuk om te doen. Maar voorlopig doe ik liever weer iets anders.

 

Kussen voor dochterlief

 

Het probleem met de foto's is opgelost.

 

Is het geen plaatje? Wij vinden van wel!

 

 

 

 

 

 



Groen, Groener, Groenst. Dit boek is geschreven door Vanessa Farquharson, een kunstverslaggeefster en filmcriticus uit Toronto. Vol zelfspot, humor en onbevangenheid beschrijft zij haar kennismaking met, en zoektocht in de ecologische wereld.
Ze heeft zich ten doel gesteld om een jaar lang elke dag een groene verandering in haar leven teweeg te brengen. Over dit proces gaat het boek, een eerlijke, grappige, nuchtere en eigentijdse zoektocht.
Ze heeft ook een weblog waar je o.a. haar 366 (vanwege het schrikkeljaar) uitdagingen kunt zien.
Hier de link voor haar blog.

Dat milieubewust leven ook een uitdaging kan zijn heb ik onlangs zelf nog kunnen ondervinden (en ik ben er nog niet van af...):
Ik wilde een nieuwe telefoon aanschaffen, dan kon mijn kleindochter de mijne krijgen. Ze is 12 en gaat nu naar het voortgezet onderwijs en dat kwam dus goed uit.

Voordat ik een andere telefoon kocht, ben ik eerst wat info gaan opzoeken over de verschillende toestellen. Toen kwam ik een elektronica ranglist van Green Peace tegen. Daar kon ik zien dat de i-Phone, die ik in gedachte had, misschien toch niet zo'n goede keuze was.

Ik bestelde een Nokia Lumia 930. Totaal anders dan mijn oude Samsung en de i-Phones van mijn dochters. Met een handleiding van 141 pagina's. Dat wordt dus studeren, waar ik helemaal geen zin in heb. Het is me b.v. nog steeds niet gelukt om al die foto's die ik de laatste tijd heb gemaakt van haakwerk en vakantie, over te zetten op de pc, zodat ik ze op de blog kan zetten.

Nog even flink oefenen dan maar (terwijl ik veel liever haak in die tijd).
Het boek is echt een aanrader voor iedereen die z'n leven ook een beetje groener wil maken.

 

Fijne dag

Dirkje is ook eindelijk af. Hier luistert zij nog even naar een paar wijze woorden voordat ze naar haar nieuwe eigenares (kleindochter) gaat.

 

 

 

 

 

Nog even poseren bij de perenboom

 

 

 

 

En wat ze hier zoekt of ziet is mij een raadsel

 

 

 

Dag Dirkje, en heel veel plezier in Haarlem.

Dit was een lange time-out! Ik weet eerlijk gezegd niet waarom het bloggen zo stroperig verloopt bij mij. Jaren geleden, toen ik de artikelen voor Info.nu schreef, vloeide het zo uit mijn handen. Nu moet ik er echt moeite voor doen. Maar er waren ook wat ongeregeldheden met nieuwe telefoon en oude provider waardoor ik 4 weken geen foto's kon maken.
Met nieuwe moed maar weer beginnen dan, want ik heb best veel gemaakt in al die tijd. Eens kijken waar ik was gebleven.....

voor de koude voeten van manlief

 

 

 

 

Dit moet ooit een deken worden. Ik zag iets dergelijks ergens op Pinterest. Allemaal stroken van restjes wol, die later aan elkaar gehaakt worden. Dat kan nog wel even duren. Ben met zoveel anderen dingen nu bezig.